London

Það er komið að leiðarlokum í London. Aftur. Og alltaf er það jafn skrýtið og erfitt.

Fyrir þá sem hafa búið erlendis, í stórborgum eins og London, Kaupmannahöfn, Berlín o.fl.

Það eru margir staðir í London í uppáhaldi.

Ég er mjög gjörn á að koma mér í pínlegar aðstæður, alveg án þess að ætla mér það auðvitað. Eins og til dæmis í gær á hárgreiðslustofunni.

Jæja.

Maður er alltaf að uppgötva leynda hæfileika (eins og t.d. að teikna, elda mat o.fl.). Í fyrradag varð eg mjög impressed varðandi það hversu hratt ég hugsa. Á leifturhraða má segja.

Bretar eru þessa dagana að vakna upp við vondan draum. Þeir hafa ekki hugmynd um hvað þeir eru búnir að vera að láta ofan í sig síðustu árin.

Jólin eru að nálgast. Það er skít kalt í London. Ég hef bil á milli skít og kalt svo þið getið sjálf fundið vindinn gnauða og kuldann bíta. Kuldinn í London er öðruvísi en annar kuldi.

Á fimmtudagseftirmiðdögum er eldra Afkvæmið ekki í leikskóla (til að spara pening) og í staðinn förum við á Stay & Play sem bæjarfélagið (Westminster) rekur.

Við hjónakornin skruppum út að borða síðastliðinn föstudag (það er ekkert betra en að stinga af út í myrkrið, vita af einhverju spennandi að smakka handan við hornið og vita af börnunum í góðum hön