Rabarbarasulta

Mér hefur eiginlega alltaf þótt rabarbarasulta vond. Þangað til ég gerði mína eigin (svona er ég nú óþolandi he he). Elva vinkona mín kom einn daginn færandi hendi með 500 kg af rabarbara úr eigin ræktun (eða svona 5 kg) og ég varð að búa til eitthvað úr honum. Ég útbjó þessa fínu rabarbarasultu og er núna búin að sjóða ofan í krukkur til vetrarins svona eins og gömlu konurnar í sveitinni. Vissuð þið að rabarbari eru skyldur bókhveiti. Rabarbari er líka stundum kallaður „bökuplantan" því fyrst og fremst er hann notaður í bökur (a.m.k. erlendis því hér á Íslandi er hann meira notaður í sultur og ætti því kannski að endurnefnast „sultuplantan"). Rabarbari inniheldur A og C vítamín og er mjög trefjaríkur. Rabarbari á að minnka hættu á krabbameini en hann hefur verið notaður í lækningaskyni í Kína síðan í eldgamla daga t.d. við bólgum í liðum, ofnæmi og til að minnka háan blóðþrýsting. Rabarbaralauf eru sögð baneitruð (innihalda efnið oxelate) og ætti ekki að borða þau.