Bloggið

Gulrótarkaka Gulrætur eru ekki ávísun á hollustu. Í gulrótarkökum er oftar en ekki flórsykur, hvítur sykur, smjör og rjómaostur og jafnvel marsipan (dulbúið sem gulrætur).

Döðluterta Döðlur eru hollar en ekki ef þeim er blandað saman við hvítan sykur, hvítt hveiti og smjör.

Tilbúið salat með salatsósu Gætið þess að salatsósur innihalda oft hátt hlutfall af fitu og majonesi. Salat á skyndibitastað getur verið töluvert hitaeiningaríkara en t.d. samloka úr grófu brauði með áleggi. Salöt sem innihalda brauðteninga eru einnig lævís í óhollustunni. Gætið ykkar sérstaklega á cesar salötum svokölluðum.

Pastasalat Pastasalöt innihalda yfirleitt hvítt pasta, pastasósu sem búin er til úr olíu og majonesi ásamt kjötáleggi einhvers konar (skinku, pepperoni o.fl.).

Heilsukaka Það kemur ykkur líklega á óvart að í svonefndum heilsukökum á kaffihúsum er oft púðursykur, hvítur sykur og gríðarlegt magn olíu eða smjörs. Spyrjist fyrir um innihaldið áður en þið ráðist til atlögu við Heilsuköku. Það er algjörlega óþolandi misskilningur að púðursykur sé hollur.

Orkubitar/Hollustuklattar/Orkustangir Yfirleitt er fyrsta innihaldið í innihaldslýsingu smjör og það næsta púðursykur. Hvorugt er hollt fyrir mann. Ég þoli ekki púðursykur.

Próteinstangir (oft í einhverjum silfurlituðum umbúðum) Tilbúnar próteinstangir innihalda oft alls kyns furðuleg efni (og örugglega púðursykur...pirr pirr pirr). Mér finnst sjálfri ekki notaleg tilhugsun að lesa aftan á umbúðir þess sem ég borða og skilja hvorki upp né niður. Þetta eru afar ónáttúrulegar vörur og maður ætti að forðast þær (að mínu mati).

Jógúrtrúsínur Það er ekkert og ég endurtek ekkert hollt við jógúrtrúsínur. Þær eru hálf hlægilegar þar sem þær liggja með hollustuvörunum því jógúrtrúsínur eru eitt af því óhollasta sem maður getur látið inn fyrir varirnar. Transfitusýrur, sykur, bindiefni og alls kyns furðuleg efni eru yfirleitt ofarlega á lista innihaldsins.

Heilsunammi Heilsunammi á oft voðalega lítið skylt við heilsu þannig séð. Lesið vel aftan á umbúðirnar....oft er um að ræða súkkulaði af lélegum gæðum, með transfitusýrum, E-efnum, sykri o.fl.

Speltpizza Þó að eitthvað innihaldi spelti er það ekki ávísun á hollustu. Að drekkja spelt grænmetispizzu í olíu eða feitum osti er ekki hollt (þó hún sé hollari en pizza með kjötáleggi). Heimatilbúnar speltpizzur eru þó allt annað mál og athugið að tilbúnar speltpizzur GETA vel verið hollar ef þær eru þunnbotna með hollri pizzasósu og grænmetisáleggi og ekki að drukkna í hvítlauksolíu.

Kjúklingavefjur Kjúklingurer ekki ávísun á hollustu. Vefjurnar geta verið úr óhollu hráefni (oftar en ekki raunin ef þær eru keyptar), t.d. transfitusýrum, hvítu hveiti, sykri og E-efnum. Innihald vefjunnar er oft steiktur kjúklingur og sósa úr majonesi.

Skyrbúst Þó að eitthvað innihaldi skyr og heiti búst eða boozt eða eitthvað í þá veruna, þýðir það ekki að þið getið svolgrað það í ykkur og beðið eftir vöðvunum. Bragðbætt skyr inniheldur oft helling af sykri (litarefnum og bragðefnum) og ef það inniheldur ekki sykur inniheldur það aspartam. Langbest er að búa til sér góðan skyrdrykk heima úr hreinu skyri, svolitlu agavesírópi, ávöxtum o.fl.

Púðursykur Púðursykur er ekki á neinn hátt hollur. Oft er búið að lita hvítan sykur og selja sem púðursykur. Hann er t.d. mun óhollari en hrásykur svo dæmi sé tekið. Ég vildi að væri hægt að fangelsa púðursykur fyrir lífstíð.

Ok, hætt að röfla í bili...

Kirsuberin eru þau bestu sem ég hef smakkað á ævinni (eða nálægt því) og þau kostuðu 2.5 pund, allt boxið.

Þar sem þetta var einn af fyrstu sólardögunum í London og barnið það ungt, reiknaðist mér til að það hefði aldrei smakkað ís áður. Ég sá það líka á viðbrögðum foreldranna að þetta var eitthvað nýtt og spennandi í lífi barnsins, og þeirra. Pabbinn rétti ísinn að barninu (takið VEL eftir hér að barnið færði sig ekki nær ísnum. Þetta er algjört lykilatriði). Barnið sleikti ísinn. Svipurinn var fyrst svolítið skrítinn (kuldinn) og foreldrarnir æptu úr spenningi. Það var sérlega áhugavert að fylgjast með framhaldinu og ég hafði ekki augun af fólkinu (og passaði vandlega að þau sæu ekki að ég væri að fylgjast með því). Barnið nánast umturnaðist. Fyrst var það brosandi og fór svo yfir í að verða afar pirrað þegar pabbinn var ekki nægilega fljótur að rétta ísinn. Barnið greip því næst í súkkulaðikexið sem stóð upp úr ísnum og át. Pabbinn sleikti ísinn sinn og rétti barninu aftur á meðan mamman tók myndir á símann sinn í gríð og erg, organdi úr hlátri enda barnið útatað í ís og súkkulaði. Barnið endaði á því að klára ísinn, í brauðforminu og með súkkulaðikexinu. Barnið varð að lokum brjálæðislega pirrað á því að fá ekki meiri ís og það orgaði hátt. Það hefur líklega orgað með magapínu eftir að heim var komið enda var sykur-, súkkulaði-, og mjólkurmagnið mikið miðað við lítinn búk.

Það er svo margt rangt við þessa mynd. Barnið hefur ekki huuuuugmynd um hvað ís er. Barnið hugsar ekki vá hvað ég á skemmtilega foreldra sem gefa mér ís af því það er sól og við erum í garði. Barnið hugsar SÆTT, SÆTT, SÆTT, SÆTT, SÆTT, GOTT, GOTT, GOTT, MEIRA, MEIRA, MEIRA, NÚNA, NÚNA, NÚNA, NÚNA. Börn eru með ólíkindum fljót að læra og hvað haldið þið að eigi eftir að gerast í náinni framtíð þegar foreldrarnir fá sér ís? Akkúrat þegar tennurnar eru að koma upp? Ég er ekki að segja að börn eigi ALDREI á sinni ævi að fá sykur og ALDREI á sinni ævi að fá ís. Það er jú staður og stund fyrir allt. Hins vegar, ef barnið veit ekki hvað ís er, er ekki ágætt að bíða með að gefa slíkt þangað til það er orðið aðeins eldra og getur allavega beðið sjálft um ís? Það að gefa barninu ís eða sælgæti á þessum aldri er einungis fyrir foreldrana, eitthvað sem þeim finnst sniðugt og fyndið og halda að sé skemmtilegt fyrir barnið. Barnið gerir t.d. engan greinarmun á rjóma og ís. Ef foreldrarnir fá sér ís væri þess vegna hægt að setja þeyttan rjóma í skál, með t.d. maukuðum bönunum og láta barnið borða. Það yrði alsælt, myndi fá vítamín og fitu í kroppinn og maginn yrði líklega sáttur.

Afkvæmið kláraði þessa nokkra Cheerios hringi sem ég hélt á í lófanum og gæddi sér svo á heimatilbúnu mauki með lífrænt framleiddu mangoi, bönunum og svolitlu af grísku jógúrti. Þetta var svo gott mauk að það sem hún kláraði ekki gæddi ég mér á. Það hefði þess vegna mátt frysta maukið og nota sem ís. Það er allt betra en að gefa svona ungu barni hvítan sykur, rotvarnarefni og annað í þeim dúr. Kannski gefa þau barninu aldrei aftur ís, kannski fær barnið ís einu sinni í viku, hvað veit ég. Það var bara þetta með að rétta ísinn að svona litlu barni (sem vissi ekki hvað ísinn var) sem truflaði mig svo mikið.

Þetta er þó bara mitt persónulega mat og ég er óendanlega þakklát þeim sem ýta ekki sykri að Afkvæminu....Ég er sjálf enn þá með heilar og óskemmdar tennur (og glerungurinn eins og í 13,5 ára sagði tannlæknirinn mér) og ég ætla að gera mitt til að stuðla að því að þannig verði það líka hjá þeirri stuttu..Það verða líka næg tækifæri síðar þegar hún er orðin eldri, að heimta sælgæti. Það verður reyndar aldrei keypt á heimilinu (fyrr dytti ég dauð niður) en í staðinn verður ávallt til hollt konfekt, ávextir o.fl. og vonandi verður það til þess að tennurnar verði fínar!!!!

Ég fór í klippingu í morgun og inni á stofunni blasti við mér einn af aðstoðarstrákunum sem er hýrari en allt sem hýrt er. Hann var með 40 sm háan hanakamb frá enni og aftan á hnakka sem var í orðsins fyllstu merkingu í regnbogans litum. Enda fór gleðigangan í London fram í dag og hann var að hafa sig til. Hann var mikið skreyttur með pallíettum, glimmeri, litríkum borðum og var með stóran fána í stíl við hárið og naglalakkið. Hann fer líklega ekki fram hjá neinum í göngunni. Yfirmaður hans og eigandi hárgreiðslustofunnar sagði „vá þú ert hýrari en allt hýrt sem ég hef séð á ævinni...og þá er nú mikið sagt“. Hanakamburinn fór stráknum (sem er hálfur Spánverji og hálfur Filippseyingur) mjög vel og hann trítlaði út, glaður í bragði, tilbúinn í skrúðgönguna.

Í dag sá ég líka útigangsmann sem var spariklæddur. Hann var dragfínn, með bindi og í jakkafötum og skyrtu. Hann var eldrauður í framan og í inniskóm. Ég hafði helst á tilfinningunni að hann hefði labbað út af skrifstofunni og út á götu, með allar sínar veraldlegar eigur í pokanum,búinn að gefast upp á 9-17 vinnunni.

Í gær sá ég líka fulla umferðareyju af konum. Þar var á ferð múslimskur karlmaður með heilan her af eiginkonum í eftirdragi. Það hryggir mig alltaf jafn mikið þegar þessar karlfýlur eru léttklæddir og á eftir þeim er halarófan af eiginkonunum sem ekki sést í nema rétt svo augun og varla það og í steikjandi hita....urrrrrr. Umferðareyjan var á stórri umferðargötu sem ég var að ganga eftir. Allt í einu heyri ég mikið bílflaut og allt í pati (ekki óalgengt á þessari götu en það keyrði alveg um þverbak). Ástæðan fyrir bílflautinu og umferðarteppunni var sem sagt að þessi her af eiginkonum fyllti heila umferðareyju og gott betur því rassar og brjóst (mikið af þeim) og hendur og lappir stóðu alls staðar út fyrir, á miðri akbrautinni (sem er álíka umferðarþung og Miklabrautin). Eiginmaðurinn var að reyna að smala þessum svartklæddu konum upp á eyjuna en þær voru eins og óstyrilátar rollum í réttum og æstust allar upp við bílflautið sem þýddi að þær ýttu hvor annari lengra út á akbrautina. Það fór þannig að afar reiðir ökumenn (það þarf virkilega lítið til að koma þeim úr jafnvægi) steyttu hnefa og hreyttu ókvæðisorðum að karlinum sem hottaði á konurnar þangað til þær komust allar yfir götuna, í heilu lagi..... Svei mér þá ef glitti ekki í ökkla einhvers staðar þarna í öllum æsingnum.

Við búum líka við hliðina á húsi þar sem Alfred Hitchcock bjó í, í rúm 13 ár. Húsið er virkilega draugalegt og drungalegt með skítugum rúðum og rauðri útidyrahurð sem er byrjuð að flagna. Það getur ekki verið tilviljun að hurðin sé blóðrauð. Ég sé aldrei sama fólkið koma inn og út úr húsinu en kannski ekki að marka því ég flýti mér alltaf dálítið mikið fram hjá húsinu og bíð alltaf eftir að sjá fugla fljúga úr því eða heyra í æpandi konu í sturtu eða einhverju svoleiðis. En ekkert gerist. Kannski er hugmyndaflugið bara að hlaupa með mig í gönur... og það er þá ekki í fyrsta skipti.