Bloggið

Jæja sólin skín og hitinn er kominn upp í 23 gráður. Í dag er spáð 28 stiga hita og sól. Hitinn var 19 gráður þegar við fórum í ræktina kl 6. í morgun, þægileg gola og veðrið gæti bara ekki verið fullkomnara. Mér er reyndar meinilla við sólina sjálfa og er helst aldrei beint undir sólinni því þá verður mér allt of heitt og ég verð bara pirruð og leiðinleg en 25 gráður í skugga er bara fínt. Ég er svoooooooooo þakklát fyrir að þurfa ekki að vera í lestunum í svitabaði og vondri fýlu. Það versta samt er þegar einhver er að borða fisk og franskar eða hamborgara í lestinni á svona dögum. Já það hefur alveg komið fyrir og manni VERÐUR flökurt.

Ég ætla að fá Jóhannes til að hitta mig í hádeginu í litla garðinum rétt hjá vinnunni, aðeins til að teygja úr mér og njóta góða veðursins. Þó að London sé álitin stór, ljót og grá af mörgum, þá er þetta sú stórborg í öllum heiminum sem hefur hlutfallslega flestu grænu svæðin og garðana. Bara um að gera að nota þá sko!

Það er spáð kólnandi á morgun (reyndar niður í 20 stig) en það er allt í lagi, það er að minnsta kosti yfir frostmarki!

Jibbí. U2 miðarnir eru komnir og ég er búin að hengja þá á ísskápinn svo ég geti horft á þá oft á dag þangað til tónleikarnir fara fram. Þeir eru 19. júní þannig að ég get horft á miðana í rúmar 3 vikur frá og með deginum í dag. Það er reyndar skemmtilegra að horfa á U2 spila en samt, ég get látið mig hlakka til alveg þangað til og horft bara á miðana á ísskápnum.

Það verður reyndar varla neitt sem toppar 80 þúsund manna U2 tónleika í Slane Castle á Írlandi 2001 vá vá vá en það verður alveg ÖRUGGLEGA samt frábært og æðislegt á þessum tónleikum, þetta er nú einu sinni U2 sem ER sko auðvitað besta hljómsveit í heimi (það eru margar fleiri góðar en U2 er samt best!). Smári og Anna Stína þið verðið bara að horfa á miðana hér því ykkar koma ekki alveg strax hí hí.

Annars fyrir þá sem ekki vita þá fórum við Jóhannes á U2 tónleika í Slane Castle 2001 (þar sem platan Unforgettable Fire var meðal annars tekin upp) og þeir höfðu ekki haldið tónleika þar í 20 ár. Tónleikarnir okkar voru daginn eftir jarðarför pabba Bono og voru þess vegna mjög tilfinningaþrungnir. Upphitunarhljómsveitir voru meðal annars Red Hot Chilli Peppers (frábærir), Coldplay (finnst þeir góðir en þeir voru alls ekki að virka fyrir framan þennan mannfjölda), Kelis og JJ72. Svo mættu U2 á svæðið og að heyra 80 þúsund manns tryllast er soldið klikkað. Við vorum eiginlega alveg aftast, vinstra megin við kastalann og hljómsveitin var auðvitað bara litlir maurar á sviðinu en það var allt í lagi, það var stór skjár og við heyrðum VEL. Ég verð að segja að hljómsveitin er betri á tónleikum en á diskum (er það hægt?). Svo eftir tónleikana, labbaði ég í leiðslu með Jóhannesi í rútu sem flutti okkur inn til Dublin. Í rútunni voru allir hálf syfjaðir (við vorum alveg að sofna, höfðum ekkert sofið í um sólarhring því við vorum að koma eiginlega beint frá Íslandi). Byrjar ekki einn Íri, að syngja upp úr þurru (við erum að tala um algerlega upp úr þurru). Hann hélt áfram að syngja og fólk var farið að rumska aðeins. Fleiri fóru að raula með og að lokum var kominn gítar, um 15 manns að syngja með og einhver söngkona sem var með mjög flotta rödd tók undir. Þetta var magnað. Þau sungu alla leiðina, í rúman klukkutíma! Þau voru auðvitað öll blindfull og þetta voru mest megnis ógeðfelldar klámvísur en samt skemmtilegt!

Við vorum svo óheyrilega blönk þarna að við áttum varla fyrir mat. Við nurluðum saman fyrir samlokum á tónleikasvæðinu (sem voru viðbjóður) og við áttum ekki peninga fyrir alla ferðina í leigubílnum upp á flugvöll en leigubílstjórinn gaf okkur það sem upp á vantaði. Það var ekki séns að við ættum fyrir hóteli þannig að það var bara kalt og hart gólfið á flugvellinum sem beið. Við steinsofnuðum bæði reyndar. Þið eruð kannski að velta fyrir ykkur hvernig við höfðum efni á því að fara á tónleikana? Jú ég fékk eina bestu og óvæntustu gjöf sem ég hef fengiðá ævinni. Árni Matt sem var að vinna með Jóhannesi á mbl fékk miðana og gaf okkur þá. Ég verð honum ævinlega, ævinlega þakklát. Mun samt ekki skýra börnin í höfuðið á honum þó að hann sé búinn að biðja um það í staðinn. Ef ég eignast hund þá má hann heita Árni Matt :)

Þetta verða sennilega bestu tónleikar ævi minnar en það er ekki þar með sagt að maður eigi ekki að prófa fleiri tónleika. Við höfum verið nokkuð dugleg við að skreppa á tónleika, erum búin að sjá t.d. Lenny Kravitz (mjög flottur en ömurlegt upphitunarband), Tom Waits (þvílík upplifun), Stereophonics (góðir), Moby (mjög góður), Macy Gray (allt í lagi). Sáum Macy fyrir nokkrum árum og ég man ég sagði við Jóhannes að mér fyndist eiginlega upphitunarhljómsveitin hennar betri, þvílíkur kraftur í þeim. Ég lagði nafnið á þeim á minnið og það voru engvir aðrir en Black Eyed Peas sem eru orðin svaka fræg í dag. Svo sáum við Sigurrós í London (algjörlega magnaðir). Man ekki eftir fleiri tónleikum en okkur langar á miklu fleiri, aðallega langar okkur þó að sjá LAMB og Björku. Heyrðum aðeins í LAMB á Moby tónleikunum en svo misstum við tónleikum með þeim því trommarinn þeirra var veikur og tónleikunum í það skiptið aflýst. Svo er Duran Duran á Íslandi í sumar, ohhhhhh mig langar svo að fara, væri geðveikt. Var ekkert SMÁ hrifin af Duran Duran og fannst Roger Taylor sætastur.

Kaffitár er um margt sérstakur staður. Ég fer nú oft á Kaffitár (og á Te og Kaffi) þegar ég er á Íslandi, nánast á hverjum degi og þegar maður fær gott kaffi á hvorum staðnum sem er, þá er það GOTT enda eigum við heimsmeistara og ég veit ekki hvað í kaffibarþjónamennsku.

Andrúmsloftið er mjög sérstakt á Kaffitári. Þegar maður kemur þar inn þá sér maður yfirleitt 2-3 andlit sem maður kannast við annað hvort úr Háskólanum, Myndlista- og Handíðaskólanum, vegna vinnunnar, eða svo geta þetta líka verið þjóðþekkt andlit. Oftar en ekki má maður sjá rithöfunda að spjalli við stjórnmálamenn, upprennandi söngkonur að raula laglínur úr nótnabókum, leikara að bera saman bækur sínar fyrir sýningar, menn á viðskiptafundum að skrifa undir samninga og margt fleira skemmtilegt. Einu sinni sat ég við hliðina á Morten Harkett úr AHA. Var reyndar aldrei skotin í honum í gamla daga, hefði annars farið í kleinu.

Ég held að stemmningin á Kaffitári sé einstök, hvort sem það er miðað við Ísland eða útlönd. Til dæmis þegar kaffibarþjónar hafa lokið vakt dagsins og eru að kveðja þá er yfirleitt helmingurinn af viðskiptavinunum sem kveður viðkomandi starfsmann líka! Þó ég sé mjög hrifin af Te og Kaffi líka þá er stemmningin ekki alveg eins og allt virkar óskipulagðara bæði í framreiðslu og afgreiðslu. En mikið getur kaffið verið gott á báðum stöðum (fer algerlega eftir því hver er við kaffivélina það skiptið).

Ég er svooooo glöð yfir því að þau hjá Kaffitári séu búin að skipta út þessum óþolandi járnstólum sem voru að gera mig geðveika. Ískrið í þeim á steingólfinu hélt mér stundum frá staðnum, það skar í gegnum merg og bein og ég þurfti alltaf að drekka eitthvað mjög heitt og vera mikið klædd því ég var með stanslausa gæsahúð. Núna eru komnir fínir tréstólar sem er unun að hlusta á, svona næstum því.

Ég á eftir að sakna Kaffitárs en ég kem aftur eftir 10 daga svo ég hlýt að geta lifað af biðina og farið á Starbucks!

Fyrir þá sem hafa áhuga á kaffi þá getið þið skoðað vefinn hans Jóhannesar www.urbanmania.com/kaffi