Lok lok og læs og yfirþrýstingur
Það má segja að báðar "konurnar" hans Jóhannesar séu krankar. Kaffivélin hans Jóhannesar tók upp á því í gærkvöldi að stynja þungan. Jóhannes...sem er nú rólegur í tíðinni stökk tindilfættur upp úr stólnum við borðstofuborðið og þeyttist inn í eldhús. Það var reykur í stólnum svo mikill var hraðinn..svona eins og í teiknimyndunum. Brúnin á Jóhannesi þyngdist þegar ljóst var að kaffivélin væri ekki heil heilsu og eftir nokkrar spennuþrungnar mínútur bar Jóhannes upp greininguna...."Sigrún....hún er með háþrýsting"....Þrýstingurinn hafði aukist eitthvað á vélinni og öryggisventillinn farið af.....Ég var hissa á því að Jóhannes færi í vinnuna..bjóst við að hann myndi hringja sig inn með "veika kaffivél heima"....."Sigrún ég held hún sé með hita" sagði Jóhannes í morgun og ég tók undir að mér þætti voða leiðinlegt hvernig komið væri fyrir henni...við yrðum að vona það besta. Fyrir þá sem ekki vita um samband Jóhannesar og Elektru...þá er það mjög náið og hún fær andlitsbað og snyrtingu á hverjum föstudegi. Hún fær líka sérstakt hreinsipúður inn í sig svo að æðarnar verði hreinar og fínar. Það stirnir á hana í ljósunum sem Jóhannes setti sérstaklega upp fyrir ofan hana og það fer vel um hana í horninu sem Jóhannes smíðaði sérstaklega fyrir hana...
Ég veit að ég get ekki kvartað...ég fæ líka mikla athygli. Hef samt á tilfinningunni að ef Elektra væri í sömu sporum og ég núna þessa dagana...væri búið að kalla á sjúkraflutningamenn handa kaffivélinni og Jóhannes svæfi ekki fyrir áhyggjum.....Sem sagt..Kjálkabrot fyrir tæpum 20 árum hefur verið að plaga mig síðan þá... með tilheyrandi veseni sem ég nenni svo sem ekki að fara djúpt út í. Hins vegar vaknaði ég fyrir viku síðan alveg læst báðu megin. Til útskýringar hef ég vaknað á hverjum morgni síðustu 2 áratugi og tekið svona 30 mínútur á morgni hverjum í að liðka kjálkann, teygja á honum og reyna að opna hann því hann læsist í svefni, aðallega öðrumegin. Hann hefur þó ALLTAF losnað þegar líður á daginn. Síðasta laugardag liðkaðist hann bara ekki neitt...svo leið dagurinn og ég enn þá læst. Fer að sofa og vakna læst hinumegin líka. Ég fór á slysó og þeir hristu hausinn og sendu mig heim. Ég fór til kjálkasérfræðingsins míns sem hristi líka hausinn og það tók hann 30 mínútur að losa kjálkann þannig að ég gæti opnað hann...svo heyrðist "KLIKKK" og hann fór í sama farið. Útvíkkun er nú 1cm.
Ég held á Hipp Organic barnamatskrukku og skil vel að börn fái leið á matnum og frussi honum út úr sér...mig langar til þess líka. Góðu fréttirnar eru þær eins og kjálkasérfræðingurinn minn sagði "þú verður ekki fötluð í kjálkunum í framtíðinni"...ok..gott að vita "en þú gætir verið svona læst í 1-2 mánuði". Hann gaf mér þrjá kosti, einn var sá að hægt væri að skera en hætta væri á að skera í andlitstaug og ég bað fljótt um kost tvö. Sem var að bíða. Kostur þrjú var spelkudrasl sem ég hef verið með oft en aldrei virkað. En aðalpunkturinn hjá mér er sem sagt...við matborðið um daginn hló Jóhannes að mér þegar ég var að reyna að bíta í mjúkt, heimatilbúið konfekt en gafst upp. Hefði hann hlegið að Elektru í sömu krísu? Neibb.
Ummæli
24. jan. 2008
Sæl Sigrún,
ég þekki þig bara alls ekki neitt, en kíki hér oft og hef fengið uppskriftir.
Svo er líka voðagaman að laumast í bloggið þitt og lesa um ævintýrin í Afríku og þríeykis búskapinn með kaffivélunum :) Allt mjög skemmtilegt!
Vona samt að kjálkinn þinn verði ekki til ama í Afríku.
24. jan. 2008
huhh, það kom ekki það sem ég skrifaði!
En mig langaði bara að segja að ég kíki stundum á bloggið þitt þegar ég leita eftir uppskrift og það er gaman að lesa um þríeykið! Fyndnar sögurnar af kaffivélinni :) Eins er rosagaman að lesa ævintýrin úr Afríku. Vona þó að þú verðir orðin góð í kjálkanum áður en þú ferð til Afríku.