Umpökkun og sjóaðar smákökur
Jæja, þá erum við lent í London eftir prýðilega ferð. Allt gekk samkvæmt áætlun. Við erum svo núna að umpakka í töskur og þvo af okkur spjarir því við þurfum að pakka niður fyrir Tokyo. Við eigum að fara frá Heathrow kl 19 annað kvöld og lendum um 16 að staðartíma (um 7 að morgni að íslenskum/breskum tíma).
Ég vil nota tækifærið og segja takk fyrir heimsóknirnar á Þorláksmessu og jólakortin (fékk FULLT af jólakortum veiiiii) og auðvitað jólapakkana. Þeir voru allir fínir eins og alltaf. Þorláksmessukaffið gekk vel og það mættu um 40 manns í allt frá klukkan 16.30 til 23.30 og sushiið, konfektið, kakan, smákökurnar, jólaglöggið, heita súkkulaðið, rauðvínið og fleira rann ljúflega niður í gesti. Það var að sjálfsögðu allt hollt og mér sýndist gestir ekki kunna illa að meta það, sérstaklega þar sem flestir eru komnir með ógeð á sykri á þessum tímapunkti eftir allar smákökur og konfekt sem flæðir um eldhús landsmanna. Við vorum því miður sein á ferðinni þannig að við vorum ekki mætt fyrr en kl 16.30 þegar við vorum búin að segja fólki að það væri opið frá kl 15. Það var mér að kenna því undanfarin ár hefur fólk ekki mætt fyrr en um 20 leytið svo ég var saaallllaróleg inn í Hafnarfirði kl 15. Jóhannes var hins vegar að verða stressaður um að fólk færi að mæta og hann hafði rétt fyrir sér. Það biðu okkar jólakort og pakkar fyrir utan útidyrahurðina frá fólki sem hafði bankað upp á meðan við vorum ekki heima og það var fólk á tröppunum þegar við komum. Ég áttaði mig nefnilega ekki á því að það var laugardagur en ekki virkur dagur og fólk því að mæta mun fyrr í bæinn en venjulega.
Smákökurnar sem ég pakkaði í bóluplast hér í London fyrir Þorláksmessukaffið komust heldur betur til skila. Það brotnuðu bara tvær (mjög viðkvæmar kökur) og ég varð auðvitað mjög ánægð með það. Þær kláruðust ekki svo þær komu með okkur aftur út (ekki glæta að Jóhannes skilji þær eftir sko he he). Sérlega sjóaðar smákökur. Erum að spá í að taka nokkrar með til Japan og þá eru þær aldeilis búnar að ferðast.
Nú er bara spurning um að drífa sig í ræktina og hreyfa sig eitthvað. Það skiptir ótrúlegu máli að maður haldi matarmagninu í skefjum þegar maður er að borða jólamatinn, maður borði hollt og sé ekki að troða í sig mikið af mat sem maður er ekki vanur að borða. Þá líður manni bara vel, maginn sáttur og maður er tilbúinn í nýja árið. Ég get aldrei troðið mig út af mat því ég er ekki vön því og það var engin breyting á þessi jól.
Jæja best að fara þvo meiri þvott svo við höfum hrein föt með okkur.